வரலாறு ப(டி)டைத்தவர்!

 சிங்கத்தின் கால்கள்....

நண்பர்களே,

வலைபதிவுலகத்தில் தடம் பதித்த நாள் முதலாய், ஒரு சிறப்பு மனிதரை குறித்து ஒரு பதிவு எழுதவேண்டும் அதன்மூலம், அவரது, தன்னம்பிக்கை, விடா முயற்சி, தனித்தன்மைகளை குறித்து வலை உலக நண்பர்களோடு பகிர்ந்துகொள்ள வேண்டும் என்று எப்போதும் நினைத்துகொண்டிருந்தேன்.

அதற்கான நேரமும் காலமும் இப்போதுதான் கனிந்து வந்ததென நினைக்கின்றேன், அதனால் இதோ அவரை குறித்த எனது நினைவு சாரல்கள்:

சிறு வயதில் ஒரே ஊரில் அடுத்தடுத்த வீதிகளில் அமைந்திருந்தன எங்கள் இருவரின் வீடுகளும்.  அவரது, உறவினர்களின் பிள்ளைகளும் நானும் ஒரே ஆரம்ப பள்ளிமுதல் உயர்நிலை பள்ளி வரை ஒன்றாக படித்த நேரங்களில் இந்த பதிவின் நாயகன் அவர்களை பல முறை பார்த்திருக்கின்றேன், ஆனால் பரஸ்பரம் பேசி பழகியது கிடையாது.

ஏனென்றால் மிக மிக குறைந்த தருணங்களிலேயே அவரை வெளியில் பார்க்க முடியும், எனினும் அவரின் பெயர்  அவரின் தன்மைகளை அறிந்திருந்தேன்.

காலங்கள் செல்ல செல்ல அவரும் பள்ளிப்படிப்பை முடித்து பட்டம் பயில நான் பயின்ற கல்லூரியில் சேர்ந்தபோது அவருக்கும் எனக்குமான நட்பு துளிர்விட்டதோடு இலைகளும் விட்டு நட்பு கிளையில் இறுக பற்றிக்கொண்டது.

எங்களது இருவரின் நட்பிற்கும் பாலம் அமைத்து கொடுத்தவர்,என்னுடைய முந்தைய பதிவாகிய "என்ன அவசரம்" என்ற பதிவில் குறிப்பிட்டிருந்த அந்த நண்பர்தான்.

நட்புபாலம் போடப்பட்டு அதன் ஈரம் காய்வதற்குள்ளாகவே எங்கள் இருவரின் இதய பாலங்கள் பாட ஆரம்பித்தன இனிய பூ பாளங்கள்.

தினமும் பேசுவோம், அருமையான  தெளிவும் தொலை நோக்கு சிந்தனையும் கொண்டவர், பல நேரங்களில் நாங்கள் மூவரும் ஒன்றாக கல்லூரியின் அருகிலிருக்கும் கடைகளுக்கு செல்வது  வழக்கம்.

அருமையாக பாடகூடியவர், இசைஞானம் மிக்கவர், அவரை பிடிக்காதவர்களே இல்லை என்று சொல்லுமளவிற்கு எல்லோரிடத்திலும் அன்பும் நட்பும் பாராட்டும் மிகச்சிறந்த நண்பரவர்.

பட்டபடிப்பை அதிக மதிப்பெண்களுடன் தேர்ச்சிபெற்ற அவரின் பால் பல பெண்களின் கவனம் கண்டிப்பாக திரும்பி இருக்கும் எனினும் அவரின் பார்வை எவர்மீதும் திரும்ப வில்லை.

மீண்டும் அதே கல்லூரியில் பட்ட மேற்படிப்பு படிக்க ஆரம்பித்தார், (எம் ஏ வரலாறு) அப்போதும் எங்கள் நட்பு பழைய படியே தொடர்ந்தது,.

இப்போது எங்களின் நட்பு பாலம் அமைத்து கொடுத்த நண்பர் முதுகலை தொடராததால் கல்லூரிக்கு வர முடியவில்லையே தவிர வெளி இடங்களில் எங்களது சந்திப்பு தொடர்ந்துகொண்டே தான் இருந்தது.

எனது படிப்பு ஓராண்டுக்கு முன்னரே முடிந்துவிட்டது, நண்பரின் படிப்பு இன்னுமோராண்டு இருந்தபோதும் அவ்வப்போது நாங்கள் சமயம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் சந்தித்து பேசிக்கொள்வோம்.

இதனிடையில் இவரது, அன்பு ,அறிவு, பண்பு, குண நலன்கள்,பக்குவம் போன்றவற்றால் கவரப்பட்டு அவரை திருமணம் செய்துகொள்ள விரும்புவதாக அவரோடு முதுகலை பயின்ற மாணவி ஒருவர் கூற நண்பனின் பெற்றோரின் பரீசலனைக்கு பின்னர் அதே மாணவியை திருமணமும் செய்துகொண்டார்.

பட்ட மேற்படிப்பிற்கு பிறகு ஆசிரியர் பயிற்சி பட்ட மேற்படிப்பும்  அதை தொடர்ந்து தத்துவ துறையில் முதுகலை படிப்பும் பயின்று, இன்று ஒரு அரசு பெண்கள் மேல்நிலை பள்ளியின்  தலைமை ஆசிரியராக சிறப்புடன் பணி ஆற்றி கொண்டிருக்கும் அவரை நேரில் பார்த்து குறைந்த பட்சம் 25 ஆண்டுகளாவது ஆகி இருக்கும் எனினும் இன்னமும் என் குரலை கேட்டாலே , நான் யார் என்று சொல்லுமளவிற்கு, அபார ஞாபக திறன் கொண்டவர்.

ஊரில் இருந்த நேரத்தில் பல மாத , வருட இடைவெளிகளுக்கு பின்னர் சந்திக்க நேர்ந்த போதெல்லாம், என் முகம் பார்க்காமலேயே என் குரலை வைத்து என்னை பெயர் சொல்லி அழைத்தவர் என்பது என்னை சார்ந்த அனைவருக்கும் தெரிந்த ஒரு உண்மை.

எனது படிப்பு முடிந்து பல காலங்கள் இந்தியாவில் சில  நிறுவனங்களில் பணிபுரிந்து பின்னர், சென்னையை தலைமை இடமாக கொண்டு இயங்கிகொண்டிருந்த  தொலைக்காட்சி தொடர்பான நிறுவனத்தில் பணி ஆற்றி கொண்டிருந்த  சமயம், வேலூரில் நடத்தப்பட்ட ஒரு  டீலர் மீட்டிங்கிற்காக சென்றிருந்தேன்.

அங்கே ஒரு டீலர் ஷோ ரூமில் வாடிக்கையாளர்களுள் ஒருவராக அமர்ந்திருந்த இந்த நண்பரை பல ஆண்டுகள் கழித்து பார்த்ததும் ஆனந்தமும் மகிழ்ச்சியும் கரைபுரள, "ஹலோ " என்று ஒரே ஒருமுறைதான் பெயர் சொல்லி என் பேச்சை தொடர்வதற்குள், சற்றும் தாமதிக்காமல், கொஞ்சம்கூட யோசிக்காமல் உடனடியாக என் பெயரை சரியாக சொல்லி , எப்படி இருக்கின்றாய், எங்கே இருக்கின்றாய், எப்போது வந்தாய்..... போன்ற கேள்விகளை கேட்டு என்னை இன்ப கடலில் மூழ்கடித்து திக்கு முக்காட வைத்த அந்த ஒரு நிகழ்வே அவரது அபார ஞாபக திறமைக்கு  ஒரு சிறந்த எடுத்துகாட்டு.

இத்தனைக்கும் நான் அங்கு வர இருப்பதோ, அல்லது அவர் அங்கே இருப்பார் என்பதோ நாங்கள் இருவருமே அறியாதிருந்தோம்.

கல்லூரி நாட்களில் அவர் அடிக்கடி முனு  முனுக்கும்  திரைப்பட பாடல்,

"தங்கத்திலே ஒரு குறை இருந்தாலும் 

தரத்தினில் குறைவதுண்டோ - உங்கள்

அங்கத்திலே ஒரு குறை இருந்தாலும் 

அன்பு குறைவதுண்டோ...

சிங்கத்தின் கால்கள் பழுது பட்டாலும்

 சீற்றம் குறைவதுண்டோ...  

சிந்தையும் செயலும் ஒன்று பட்டாலே 

மாற்றம் காண்பதுண்டோ. ?"

ஒவ்வொரு முறை இவர் இந்த பாடலை முனு முனுக்கும் போதெல்லாம் அதை கேட்க்கும் என் உள்ளம் உதிர்க்காமல் இருந்ததில்லை கண்ணீரை.

இப்போதும் அந்த பாடலை கேட்க்க நேரும்போதெல்லாம் எனக்கு இந்த நண்பரின் ஞாபகம்தான் வரும்.

சரி இதில்லென்ன உள்ளம் உருகும் அம்சம் என்று நினைப்பவர்களுக்கு:  ஆம் நண்பர்களே இந்த பாடலுக்கும் என் நண்பருக்கும் ஒரு நேரடி தொடர்பு இருக்கின்றது.

அவர் யார் என்பதை நீங்கள் தெரிந்துகொண்டால், இந்த பாடலின் அவரது தொடர்பையும் தெரிந்துகொள்வீர்கள்.

யார் அவர்?

அவர் பெயர்:

 

இந்த அருமையான என் நண்பரை குறித்து ஓர் இனிய நினைவு சாரல் பல ஆண்டுகள் கழித்து என் இதயத்தில் வீச செய்த என் அன்பிற்கினிய நண்பர்கள் - இ(அ)ரட்டை பதிவர் திரு துளசிதரன் மற்றும் திருமதி கீதா அவர்களுக்கு என் நெஞ்சம் நிறைந்த நன்றிகளும் வாழ்த்துக்களும்.(வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழும் அம்மையார் - 2)

நண்பர் இரவிக்கு, நலம் விசாரித்தும், என் வாழ்த்துக்களுடனும், நட்புடனும்  இந்த  பதிவை நிறைவு செய்கிறேன்.

நன்றி.

மீண்டும் ச(சி)ந்திப்போம்.

கோ