பொன்மாலையில் வண்ண பூ மாலை.

தேன் சிந்துதே....

நண்பர்களே,

குழலினிது  யாழினிது  என்பர் ;தம்மக்கள்

மழலை சொல் கேளாதவர்.

எனும் குறளின் இனிமையும் உண்மையும் உலகில் வாழும் ஆண் பெண், திருமணமானவர், ஆகாதவர், குழந்தைகள் இருப்பவர் இல்லாதவர், துறவி, கொடுங்கோலன், தீவிரவாதி இப்படி எல்லோரும் எதோ ஒரு சூழலிலாகிலும், வாழ்வில் ஒரு முறையேனும் உளமார உணர்ந்திருப்பார்.

என்னதான் கவலை, கண்ணீர், பசி, துன்பம், துயரம் நம்மை ஆட்டிபடைத்தாலும் , அங்கே ஒரு குழந்தையின் முகத்தையும் அந்த குழந்தையின் மழலை மொழியையும் கேட்க்கும்போது நம் துன்பமெல்லாம் மறந்து அந்த குழந்தையின் குரலில் நம்மை இழக்கும் தருணங்களை என்னவென்று வர்ணிப்பது?

காலையில் பேருந்து பிடித்து ஒரு முக்கால் மணி நேரம் பயணித்து, இன்று அலுவலகத்தில் என்னென்ன வேலைகளின் கெடு (டெட் லைன்), இருக்கின்றன, என்னென்ன மீட்டிங்குகள் இருக்கின்றன, நேற்றைய நிலுவை வேலைகளை முடிப்பதற்கு தேவையான நேரம் இன்று எப்படி ஒதுக்குவது என பேருந்து வேகத்துக்கும் அதிகமாக ஓடும் சிந்தனை ஓட்டத்தோடு ,

இறங்கவேண்டிய நிறுத்தத்தில் இறங்கி, கால்நடையாக  கொட்டும் மழையிலும் குளிரிலும் சிறிது நேரம் நடந்து சென்று அலுவலகம் அடைந்து இருக்கையில் அமர்ந்ததும் முதலில் மனதுக்குள் இறைவனை வேண்டிக்கொண்டு,

கணணியை ஆன் செய்து இன்பாக்க்சில் இருக்கும்  "ஈ" மெயில்களில் முக்கியமானவற்றை  ஒரு நோட்டம் பார்த்து குறிப்புகள் எடுத்துகொண்டு, பின்னர் "கொசு" மெயில்களை ஒரு நோட்டம் பார்த்துவிட்டு,

அன்றைய மீட்டிங்குகள் எவை எத்தனை மணிக்கு யார் யாருடன் எங்கெங்கே என அவுட் லுக் கேலண்டரில் பார்த்து நினைவு படுத்திகொண்டு, அந்ததந்த மீட்டிங்குகளுக்கு தேவையான குறிப்புகள், பைல்கள், பேப்பர்களை ஒழுங்கு படுத்தி கொண்டு, அந்த மீட்டிங்குகளுக்கு முன் குறிப்பிட்ட நேரத்திற்குள் செய்ய வேண்டிய ஒரு நாளைக்கு குறைந்த பட்சம் 5 மில்லியன் பௌண்டுகளுக்கான (50கோடி ரூபாய்)   வங்கி மூலம் பேமெண்டுகளை  ஒழுங்கு செய்துவிட்டு,

கொண்டு வந்து வைக்கபட்டிருக்கும் காபியை கூட சூடு ஆறு வதற்குமுன் குடிக்க முடியாமல் , இடையிடையே வரும் தொலைபேசி அழைப்புகளையும் புறக்கணிக்க முடியாமல்   யாராவது ஒரு வெளி "கஷ்"டமரிடம் பேசிகொண்டிருக்கும்போதே முதல் மீட்டிங்குக்கு நேரமாவதை கணணி நினைவு படுத்த,

அவசர அவசரமாக அந்த பேச்சை ஒருவித அசடுடன் , ஹி..ஹி.. ஹி..., சரி நான் பிறகு அழைக்கிறேன் என கூறி துண்டித்துவிட்டு, மீடிங்கில் பங்கு கொண்டு சில அறிவுரைகளை சொல்லியும் கேட்டும், அடுத்து  இந்த மீட்டிங்கின் முடிவில் நாம்  என்னென்ன செய்யவேண்டும் பிறகு  மீண்டும் என்று சந்திக்க  போகிறோம் என்பதையும் குறிப்பெடுத்துக்கொண்டு, 

அடுத்த மீட்டிங்குக்கு இன்னும் 15 நிமிடங்கள் இருக்கின்றன, அதற்குள்  வேறு என்ன புதிய செய்திகள் வந்திருக்கின்றன என கணனியில் பார்த்துவிட்டு அடுத்த மீட்டிங்குக்கு தேவையான தஸ்த்தா வேஜிகளை சேகரித்துக்கொண்டு அங்கு சென்று முடித்துவிட்டு மீண்டும் நம் இருக்கைக்கு வந்து மேசை மீதுள்ள "கோப்புகளையும் ", "ஆப்புகளையும்" பார்த்து ஆவன செய்து விட்டு மணி பார்த்தால் மத்திய உணவு இடைவேளை முடிந்து அரை மணி நேரமாகி இருக்கும்.

கொண்டுவந்த சாண்ட்விச்சை மேசையிலேயே அரைகுறையாக மென்றும் மெல்லாமலும் விழுங்கிவிட்டு காலையில்  வைக்கப்பட்டு ஆறி போய் இருக்கும் அந்த சில் காப்பியை ஓரிரு முடக்குகள் பருகிவிட்டு , 

மீண்டும் வேலையில் மும்முரமாகி, அன்றைய கெடுவின்படி முடிக்க வேண்டிய அனைத்து வேலைகளையும் குறிப்பிட்ட நேரத்திற்குள் முடித்து சரி பார்த்து மேலிடத்திற்கு அனுப்பிவிட்டு, அனுப்பப்பட்டவை பெறுநருக்கு போய் சேர்ந்து விட்டதா என்பதை ஊர்ஜிதபடுத்திகொண்டு,

மீண்டும் ஈ மெயிலையும் கொசு மெயிலையும் பார்த்து அவற்றிற்கு பதில்களுடன் அனுப்பவேண்டிய கூடுதல் இணைப்பு தகவல்களையும் அனுப்பிவிட்டு , 

அடுத்த நாளின் ஷெட்யூலை பார்த்து என்னென்ன வேலைகள் என்பதை குறிப்பு புத்தகத்தில் குறித்து வைத்துவிட்டு, தேவையில்லாத மெயில்களை டெலீட் செய்துவிட்டு,கணணியை ஷட் டௌன் செய்து ஓய்வறைக்கு சென்று முகம் கழுவிக்கொண்டு மீண்டும் இருக்கைக்கு வந்து ஓவர் கோட்டையும் மப்லரையும் எடுத்துகொண்டு எஞ்சி இருக்கும் அலுவலக தோழர்களுக்கு மாலை வணக்கமும் வாழ்த்தும் சொல்லிவிட்டு ஏழு தளங்களை  கடந்து (லிப்ட்லதான் )வெளி உலகத்தை பார்த்தால் எங்கும் இருட்டாக இருந்தது.

கடைகள் அடைக்கப்பட்டு இருந்தன, தெரு விளக்குகளும் குளிர்காலத்தில் மங்களாகத்தான் இருக்கும் , மீண்டும் மழையில் குளிரில் நடுங்கியபடி நடந்து வந்து பேருந்தில் ஏறி  உட்கார இடம் இருக்கின்றதா என பார்த்து அமர்ந்து கொஞ்சம் கண்ணை மூடும்போதுதான் நாம் எவ்வளவு களைப்பாக இருக்கின்றோம் என்பது நமக்கு தெரியும்.

இன்னும் 45  நிமிடங்கள்  பயணம் மேற்கொள்ள வேண்டி இருப்பதால் அப்படியே கொஞ்சம் நேரம் கண்களை மூடிய நிலையில் பயணித்து இறங்கி வீட்டிற்குள் நுழைந்து சோபாவில் அமர்ந்து கால்களை நீட்டி முதுகு சாய்ந்து சரிந்து அமர்ந்தபடி தொலை காட்சி பெட்டியிலேயே யூ ட்யூ யை உயிரூட்டினேன்.

அதில் ஒரு குழந்தைகள் நிகழ்ச்சி ,பார்க்க பார்க்க, கேட்க்க கேட்க்க மெய் மறந்தது மட்டுமல்லாமல், காலையில் இருந்து மாலைவரை களைப்பும் மலைப்படையும் வண்ணம் செய்த அனைத்து வேலைகளின் பாரத்தின் சோர்வு, களைப்பு, அசதி, வருத்தம், அனைத்தும் ஒரே நொடியில் மறைந்துபோனது.

இதுபோன்ற மழலைகளின் நிகழ்ச்சி உள்ளபடியே மனதினில் மகிழ்ச்சியையும் புத்துணர்வையும் கொடுக்கும் என்பதை அனுபவ பூர்வமாக இன்று நான் உணரும் வண்ணம், இன்று மாலை நான் கண்ட அந்த  நிகழ்ச்சி என் மனதினில் ஒரு நறுமண மாலையாக நங்கூரித்து இன்னமும் மகிச்சியூட்டுகின்றது.

நான் பெற்ற இன்பம் பெருக இவ்வையகம் எனும் மேலான சிந்தையின் தாக்கத்தால் அந்த நிகழ்ச்சியினை நீங்களும் காணும் வண்ணம் இதோ உங்களுக்காக.

உலகின் எந்த பாஷையானாலும் அதை பேசுவதற்கும் புரிந்து கொள்வதற்கும் அந்தந்த பாஷைக்காரர்களால் மட்டுமே முடியும் அல்லது அந்த பாஷையை கற்றவர்களால் மட்டுமே முடியும்.

அதே சமயத்தில் அந்தந்த மொழியின் வார்த்தைகளுக்கு ஏற்ப அர்த்தங்கள் பல வகைப்படும்.

ஆனால் உலகில் உள்ள அத்தனைபேருக்கும் மகிழ்ச்சி எனும் ஒரே பொருளை மட்டுமே கொடுக்ககூடிய ஒரே மொழி - அது மழலை மொழிதான் என்பதற்கு இந்த காணொளியில் காணப்படும் மழலையின் மொழியே ஒரு இனம், மொழி ,நாடு கடந்த சாட்சி என்றால் அது மிகை அல்ல.

வயதாலும் மனதாலும்(என்னைப்போல்!!!!) குழந்தைகளாக இருக்கும் அத்துனை மழலைகளுக்கும் என் இனிய "குழந்தைகள் தின நல் வாழ்த்துக்கள்"

நன்றி. 

மீண்டும் ச(சி)ந்திப்போம்

கோ