இடம்! பொருள்!! ஏலம்!!!

ஒருதரம்…ரெண்ண்டுதரம்...மூணுதரம்.

நண்பர்களே,

மக்கள் தாங்கள்  பயன்படுத்தி பழசாகிபோனாலோ, அல்லது தேவை இல்லை என்றாகிப்போனாலோ, அல்லது உபயோகத்திற்கு தகுதி  இல்லாமல் போனாலோ சில வீட்டு உபயோகப்பொருட்களை, ஓவியங்களை , கலைப்பொருட்களை, இசை கருவிகளை  பல சமயங்களில் விலையின்றி சேவை நிறுவனங்களுக்கு தானமாக கொடுப்பதும்,சில சமயங்களில் மறு  விற்பனை செய்யும் நிறுவனங்களுக்கு கொடுத்துவிடுவதும்  இங்கே வழக்கம்.

சிலர் தங்களுக்கு தேவை இல்லை என்று நினைக்கும் பொருட்கள் அது எதுவானாலும் நல்ல நிலையில் இருக்குமேயானால் அதை தங்கள் வீட்டுக்கு வெளியில் வைத்துவிடுவார்கள்.

அந்த வழியில் செல்பவர்கள் அந்த பொருட்களை பார்த்து தங்களுக்கு தேவையானால் அதை  எடுத்துக்கொள்ளலாம். இது குறித்து ஏற்கனவே ஒரு பதிவில் எழுதி இருக்கின்றேன்.

இது போன்ற பொருட்கள் சிலர் வீடுகளில் அவர்களுக்கே தெரியாமல் காலாகாலமாக பரண்(attic) மீதோ, ஸ்டோர் ரூமிலோ,அல்லது தோட்டத்து ஷெட்டிலோ இருப்பதை கண்டு அவை  சில சமயம் என்ன பொருள் எத்தனை பழைய பொருள் அதன் சிறப்பு என்ன அதன் மதிப்பு என்ன என்பதுகூட தெரியாமல் போவதும் உண்டு.


இப்படி மறைந்திருக்கும் அல்லது கண்ணுக்கு எதிரேயே இருந்தாலும் அதன்மீது அத்தனை கவனமில்லாமல் இருந்து திடீரென அந்த பொருளின்மீது கவனம் செலுத்தி, அதை வெளியில் எடுத்து தூசு தட்டி பார்க்க அது இரண்டாம் உலகப்போரின்போது, பிரான்சில் போரில் கலந்துகொண்ட தனது கணவரின்  அப்பா அங்கிருந்து எழுதிய சில கடிதங்கள், அல்லது தங்கள் மாமியார் உபயோகித்த அந்த கால மோதிரங்கள், வளையல்கள்,மூக்குப்பொடி டப்பாக்கள் , அல்லது தனது தாத்தா  சிறுவயதில் விளையாடிய ரயில் பொம்மைகள், ராணுவ மெடல்கள் , அல்லது நீண்ட நெடுங்காலமாக பயன்பாட்டில் இல்லாத பீங்கான் கோப்பைகள்  போன்று எதுவாக வேண்டுமானால் இருக்கலாம்.


இவற்றை ஒரு சிலர் குப்பையில்  போடுவார்கள், முன்பே சொன்னதுபோல வெளியில் வைப்பார்கள் அல்லது சேவை நிறுவனங்களுக்கு அளிப்பார்கள்.
வேறு சிலர் , தங்கள் ஊரில்  அல்லது ஊருக்கு அருகில் பழைய கலை பொருட்களை பொருட்களை ஏலம்  இடும் நிறுவனங்களுக்கு எடுத்து  சென்று , முன்னதாக அங்கே இருக்கும் மதிப்பீட்டாளரிடம் அந்த பொருளை காட்டி , அதன் பின்னணியை தெரிந்துகொண்டு அதை ஏலத்திற்கு கொண்டு செல்வார்கள்.


அப்படி கொண்டு செல்லப்படும் பொருட்கள் பெரும்பான்மையான நேரத்தில் யாரும் சிறிது எதிர்பாராத பெரிய தொகைக்கு ஏலம்  எடுக்கப்படும்.
அதுவரை யாரும் கண்டுகொள்ளாத, குப்பைக்கு போக இருந்த அந்த பொருளின் மதிப்புக்கண்டு அதன் உரிமையாளர் வியப்பில் வாய் அடைத்து நிற்பார்.


இன்னும் சிலர்,சேவை நிறுவன கடைகளில்  விற்கும் சில பொருட்களை மிக மிக குறைந்த விலையில் வாங்கி அதையும்  இங்கே ஏலம் விட்டு பெரும் காசு சம்பாதிப்பவர்களும் இருக்கின்றனர்.
இருந்த இடம் யாரும் கண்டுகொள்ளாத  இடமாக இருக்கலாம், பொருளின் மதிப்போ அதன் சிறப்பையோ அறியாமல் இருக்கலாம். அதே பொருள் ஏல நிறுவனத்திற்கு வந்தபோது அதன்  மதிப்பு எதிர்பாராத அளவிற்கு விலைபோகும்போது மலைப்பாக இருக்கும்.


அதை வாங்குபவர்கள் அதை மீண்டும் அருங்காட்சி மற்றும் புராதன பொருட்கள் வாங்கி விற்கும் நிறுவனத்திற்கு மேலும் அதிக விலைக்கு விற்று விடுவார் அல்லது தங்களது வீட்டில் ஒரு பொக்கிஷமாக வைத்துக்கொள்வார்.


இப்படியாக கடந்த 2012 ஒலிம்பிக் இங்கிலாந்தில் நடைபெற்றதை நினைவுகூரும் வண்ணம் ஐம்பது பைசா (50pence )  நாணயங்கள் சில வடிவமைக்கப்பட்டன, அதில் தவறுதலாக வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு நாணயம் ஒலிம்பிக் நீச்சல் போட்டியை குறிக்கும் நாணயம் , இதில் நீந்துபவரின் முகம் தெளிவாகவும் நீரின் அளவு குறைவாகவும் இருந்ததால் அதை உடனே நிறுத்திவிட்டு, திருத்தம் செய்து அச்சிட்டனர்.


அப்படி ஏற்கனவே தவறாக அடிக்கப்பட்ட நாணயத்தில் ஒன்று  (இது எல்லோருக்கும் கிடைக்கவில்லை),  நம்ம  50ரூபாய் (e-bay)   ஏலத்தில் £10,100(ஏறக்குறைய நம்ம ஊரு மதிப்பில் 10 லட்சம் ரூபாய்)க்கு விற்கப்பட்டது.


லாபம் எத்தனை மடங்கு என்று தெரிந்துகொள்ள கணித ஆசிரியர் கரந்தை திரு ஜெயகுமாரிடம் கேளுங்கள்.


விஷயம் அறிந்ததும் பாக்கட்டில் உள்ள சில்லறை நாணயங்களை சில்லறைத்தனமாக உற்று உற்று பார்த்தும் அதிர்ஷ்ட காசு அகப்படவே இல்லை.


நம்ம ஊரிலும் இதுபோன்று  ஏலம்  நடக்கின்றனவா?


நன்றி
மீண்டும் ச(சி)ந்திப்போம்
கோ