கொடுத்ததெல்லாம் கொடுத்தான்!!!

யாருக்காக  கொடுத்தான்??!!

நண்பர்களே,

 

நம்  தேவைக்கு போக மீதமிருப்பது அடுத்தவருக்குரியது    எனும் உயரிய வாசகம் எங்கேயோ கேட்ட குரலாக என் காதுகளில் எப்போதும் ஒலிப்பதுண்டு.

ஆனால் நடைமுறையில் அப்படி நம் தேவைக்கு போக உபரியாய்  இருப்பதை வேறொருவருக்குரியது என்று உணர்ந்து அவற்றை இல்லாதவருக்கு கொடுக்கும் வானத்தைப்போல  போல மனம் படைத்தவர்களை பார்ப்பது அரிது. 

அப்படி பெரும்பாலானவர்கள் இருக்கும் பட்சத்தில், வங்கிகளின் தேவை என்ன?

குறைந்தபட்சம், refrigerator களின் தேவைதான் என்ன? 

உபரி மொத்தமும் அடுத்தவருக்கு என்றுகூட இல்லாமல் உபரியின் ஒரு பாகத்தையேனும் மற்றவருக்கு பகிர்ந்தளிக்கும் குணம் சிலரிடம் இருப்பது பாராட்டத்தக்கது.

அப்படி பகிர்ந்தளிக்கும் மக்களில்  "சிலர்(??)"  யாருக்காக கொடுக்கின்றார்கள் என்று கூர்ந்து கவனிக்கும்போது:

ஒருத்தருக்கா கொடுத்தார் இல்லை "ஊருக்காக" கொடுத்தார்  என்றே தோன்றுகிறது.

உன் வலது கை செய்யும் உதவி உன் இடது கை அறியாமல் இருக்கவேண்டும் என்பது ஆண்டவன்  கட்டளை.

ஆனால், உதவியாக கொடுக்கப்படும் உணவுபொருட்கள் நிவாரண பொருட்கள் கொண்டுவரப்படுமுன், புகைப்பட, வீடியோ கேமராக்கள் செய்தியாளர்கள், பத்திரிகை  நிருபர்கள்  இருக்கும்படி பார்த்துக்கொள்கின்றனர்.

கொடிய தொற்று கிருமி கண்ணுக்கு தெரியாமல் எங்குவேண்டுமானாலும் இருக்க கூடும் அது யாரை வேண்டுமானாலும் தாக்கக்கூடும், கைகள் மூலம், சளி இரும்பல் தும்மல் மூலம் எளிதில் பரவக்கூடும், இது ஒரு உரிர்க்கொல்லி , எனவே முக கவசம் அவசியம் ; சமூக விலகல் மற்றும்  சுகாதாரம் கண்டிப்பாக பேணபட வேண்டும் என எச்சரிக்கப்படுகிறோம்.

எனினும்,  கொடிய கிருமி என தெரிந்தும் ஊரு கூட்டி, விளம்பரம் செய்து, புகைப்படங்களும் வீடியோ பதிவுகளுக்கும் போஸ் கொடுத்தவண்ணம், அதிலும் உதவி செய்பவரின் முகம் சரியாக தெரியவேண்டும்  என்பதற்காக, அணிந்திருக்கும் முக கவசத்தை கீழே தள்ளிவிட்டு,தன்னை மறைக்கும் கூட்டத்தையும் ஓரம் தள்ளிவிட்டு உதவி பெறுபவரின் முகத்தைக்கூட சரியாக பார்ப்பதுமில்லை  அவர்களின் பக்கம்  திரும்புவதுகூட இல்லை. 

மாறாக உதவி பெற வந்தவர்களை   பிச்சைக்காரர்களைவிட கீழானவர்கள்போல் எண்ணி , இப்படி நில் அப்படி நில் அங்கே பார்.. இங்கே பார் … கேமராவை பார்...என அதட்டியும் அலைக்கழித்தும்    கொண்டுவந்த பொருட்களை விநியோகிக்கும் ஆட்களை பார்க்கும்போது மனதில் தோன்றியது, ஒரு பழைய சினிமாப்பாடலின் கீழ்காணும்  சில வரிகள் வித்தியாச பொருளுடன்.

"கொடுத்ததெல்லாம் கொடுத்தார் அவர் யாருக்காக கொடுத்தார்…..

ஒருத்தருக்கா கொடுத்தார் இல்லை …...இல்லை... இல்லவே... இல்லை …."ஊருக்காக" கொடுத்தார்"…..

சிலர் சொல்லலாம், இப்படி விளம்பரப்படுத்துவது  கொடுக்க நினைப்பவர்களை ஊக்கப்படுத்தவே என.

என்னை  பொறுத்தவரை  உதவி செய்ய யாரையும் ஊக்குவிக்க வேண்டியதில்லை.

உதவும் உள்ளம் கொண்டவர்கள் யாருடைய தூண்டுதலுக்காகவும் காத்திருக்கமாட்டார்கள்.

வேண்டுமென்றால், உதவி பெற்றவர்கள் தங்களுடைய  நன்றியை தெரிவிக்கும்பொருட்டு இவற்றை வெளியில் சொல்லலாமே தவிர "ஊருக்காக" செய்பவர்கள் தங்களை விளம்பர படுத்திக்கொள்வதால் தாங்கள் உதவி என்று நினைத்து செய்த காரியத்தால் புண்ணியபலன்  ஒன்றும் இல்லை என்பதை உணரவேண்டும்.

வழி போக்கர்கள்  அல்லது சம்பந்தமில்லாத யாரோ இது போன்ற செய்திகளை சம்பந்தப்பட்டவர்களின் ஒப்புதலின்றி சமூக வலைத்தளங்களில் வெளி இடுவது தவிர்க்க முடியாததுதான். ஆனால் சம்பந்தப்பட்டவர்களே இப்படி செய்வது அவர்களின் நோக்கத்தை கேள்விக்குறியாக்குவதோடு கொச்சை படுத்தபடவும் நேர்ந்துவிடும்.

ஏழைக்கு இரங்குகிறவன் கடவுளுக்கு கடன் கொடுக்கின்றான் என்பது மறை வாசகம்.

ஊருக்கே உதவிசெய்தாலும் அதை "ஊருக்காக" செய்யாமல் நம் உள்ள அமைதிக்காகசெய்வோம்.

நம் ஒவ்வொருவரின் ஒவ்வொரு  செயலின் குறிப்பும் சித்திர குப்தனின்(??) ஜீவ புத்தகத்தில் பதிவாகிக்கொண்டிருக்கின்றது என்பதையும்  நினைவில் கொள்ளவேண்டும்..

முகத்தைப்பார்க்கும் மனிதர்களின் பாராட்டிற்காக   செய்யமல் அகத்தை  பார்க்கும் இறைவனின் பாராட்டிற்காக  உள்ளன்போடு உதவி செய்வோம் ,பலன் நிச்சயம் பலமடங்கு.

நன்றி,

மீண்டும் ச(சி)ந்திப்போம்

கோ.