"நோகாது"

கடுக்கண்

நண்பர்களே,

நம்ம ஊரில் சடங்காகவும் சம்பிரதாயமாகவும் உறவுகளின் உரிமையாகவும் கொண்டாடப்படும் பல பாரம்பரியமான நிகழ்வுகளுள் ஒன்றுதான்
நமது  குடும்பங்களில்  சொந்த பந்தங்களை , உறவுகளை, நண்பர்களை, சுற்றத்தாரை அழைத்து  வெகு விமர்சையாக, பிறந்த குழந்தைகளுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட மாதங்கள் கழித்து தாய் மாமன் மடியிலே உட்கார வைத்து  மொட்டை அடித்து  காது குத்தி , கடா வெட்டி, குலதெய்வ கோவில்களில்  பொங்கலிட்டு , அந்த விழாவினை ஒரு திரு விழாபோல கொண்டாடி மகிழ்வது இன்று நேற்றல்ல தொன்றுதொட்டு கடைபிடிக்கப்படும் ஒரு உன்னத சடங்குடன் கூடிய சம்பிரதாயம்.

இது போன்ற தருணங்களில்தான், உறவுகளின் முக்கியத்துவம், குறிப்பாக தாய்மாமன் என்ற ரத்த சொந்தத்தின் அடர்த்தி முழுமையாக அங்கிகரிக்கபடுவதும் அதனை ஒரு கௌரவமாக  போற்ற படுவதும் வழக்கம்.

இப்படி அந்த நாளில் அந்த சின்ன குழந்தைக்கு காது குத்தபடுவதை குழந்தைக்கு செய்யும் அன்பின் வெளிப்பாடாக ,ஒரு சீர் , அல்லது, ஒரு அங்கீகாரமாக ,சிறப்பு செய்வதுபோல கருதி அந்த நிகழ்ச்சியினை நடத்துவது மிக மிக அவசியமும் இன்றியமையாததாகவும் நம் இந்திய குடும்பங்கள் நடத்திக்கொண்டு இருக்கின்றன.

இவற்றை போன்ற எந்த சடங்காக இருந்தாலும் அவற்றுள் மறைந்திருக்கும் மருத்துவ விஞ்ஞான நன்மைகளை வெளிப்படையாக வெளிச்சம் போட்டு காட்டாமல், இவற்றை ஒரு சம்பிரதாயம், சடங்கு, வேள்வி, பொருத்தனை,போன்ற போர்வையில் நம் முன்னோர்கள் நமக்கு செய்து காட்டியும் அறிவுறுத்தியும் வந்திருக்கின்றனர்.

இந்த காதுகுத்தும் நேரத்தில், குத்தப்படும் காதுகளுக்கு சொந்தகாரர்களான குழந்தைகளுக்கு ஒரு சிறு வலியும், வேதனையும் ஏற்படுவது தவிர்க்க முடியாததுதான், எனினும் அவர்களின் பிற்கால நன்மையை கருதி அவர்கள் குழந்தைகளாக இருக்கும்போதே இந்த காது குத்து நிகழ்ச்சிகள் நடத்தபடுகின்றன.

இவற்றில் குழந்தைகளை சித்திரவதை படுத்துகின்றோம், அவர்களை வேதனை படுத்துகின்றோம், அவர்களுக்கு உடல் சம்பந்தமான வன் கொடுமை இழைக்கின்றோம் என்றெல்லாம் யாரும் கருதமாட்டோம்.

ஆனால் சமீபத்தில், இங்கிலாந்தில், இதுபோன்று குழந்தைகளுக்கு காது குத்துவதை , குழந்தைகளுக்கெதிரான வன் கொடுமை என்ற பார்வையில், சுமார் 33,000 பேர்களின் கையெழுத்துக்கள் அடங்கிய புகார்மனு ஒன்றை இங்கிலாந்து பொது மருத்துவ கழகத்தின் ஒரு பிரிவான குழந்தை நல மருத்துவ குழாமுக்கு அனுப்பப்பட இருக்கின்றதாம்.

பெரும்பாலானவர்கள் சொல்லும் குற்ற சாட்டு, இந்த காது குத்தலினால், குழந்தைகளுக்கு ஒரு நன்மையையும் கிடையாது, வெறுமனே, பெற்றோர்களின் மன திருப்த்திக்காகவும் அவர்களின் அலங்கார ஆசைகளுக்காகவுமே இப்படி குழந்தைகளுக்கு அநீதியும் உபாதையும் ஏற்படுத்தபடுகின்றன என.

அதுவும் குழந்தைகளை உடல் ரீதியாக காயபடுத்துவதும் துன்புறுத்துவதும் சட்டப்படி குற்றம் என்றிருக்கையில் , ஒரு உலோக கம்பியை அவர்களின் காது மடல்களில் குத்தி  அவற்றை உள்ளே நுழைப்பது நிச்சயமாக ஒரு வன் செயல் தானே  குழந்தைகளுக்கெதிரான உடல் ரீதியான காயங்களை ஏற்படுத்தும் இந்த செயல் முற்றிலுமாக தடை செய்யப்படவேண்டும் என்று அந்த விண்ணப்பதாரர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர்.

தேவையானால், அந்த குழந்தைகள் பெரியவர்களான பிறகு, அவர்களுக்கு தேவைபட்டால், சுயமாக முடிவெடுத்து செய்து கொள்ளட்டும் என்றும் அவர்கள் சொல்லி இருக்கின்றனர்,

அப்படி பார்த்தால், பாரம்பரியமாக பல ஆண் குழந்தைகளுக்கு செய்யப்படும் மற்ற சம்பிரதாயங்களையும் இவர்கள் நாளடைவில் தடை பண்ண போர்க்கொடி உயர்த்தினாலும் ஆச்சரியபடுவதற்க்கில்லை.

குழந்தைகளுக்கு என்னென்ன   எந்த வயதில் எப்படி செய்ய வேண்டும் என்று ஒவ்வொரு பெற்றோருக்கும் தெரியும்.

பிள்ளைகள் பெரியவர்களான பிறகு அவர்களே சுயமாக சிந்தித்து செய்துகொள்ளட்டும் என்று விடவேண்டுமானால், அவர்களுக்கு பெயர்களைக்கூட குழந்தையிலேயே பெற்றோர்கள் ஏன் சூட்டவேண்டும் , குழந்தையிலேயே, பள்ளியில் ஏன் சேர்க்க வேண்டும், குழந்தையிலேயே, கசப்பு மருந்துகளை ஏன் கொடுக்கவேண்டும்? என்ற கேள்விகளும் எழத்தான் செய்கின்றன.

என் அருமை, இந்திய தமிழக பெற்றோர்களே, புலியை பார்த்து பூனை சூடு போட்டுகொள்வதைபோன்று, வெளி நாட்டினரை பார்த்து உணவு,நடை, உடை, பாவனைகளையும், கலாச்சாரத்தின் பெரும்பகுதிகளை மாற்றிக்கொண்டிருக்கும் நாம் இதுபோன்ற சில நமது பண்பாட்டு சம்பிரதாய செயல்களையும் மாற்றிக்கொள்ள விழைவோமானால், நமது அடையாளங்களை வெளி நாட்டினருக்கு அடமானம் வைப்பதோடு அவற்றை விரைவில் முழுமையாக இழக்கவும் நேர்ந்துவிடும்.

எனவே, இந்த காதுகுத்தும் விஷயத்தில்   எந்த வெளி நாட்டு  போதனைகளும் நமக்கு காது குத்தாமல் பார்த்துக்கொள்வோம் நமது பாரம்பரியத்தை வழிவழியாய் கடைபிடிப்போம்.

உங்களுக்கு எவர்க்கேனும் தாய் மாமன் பற்றாக்குறை இருந்தால் கலங்காதீர்கள் சொல்லி அனுப்புங்கள் வந்து சேர்கிறேன்.

நன்றி.

மீண்டும் ச(சி)ந்திப்போம்

கோ