பூவாகி... காயாகி - 2

 கனியெல்லாம் ஹனியானால்..

நண்பர்களே ,

தொடர்கிறது ….

முந்தய பதிவை வாசிக்க... பூவாகி… காயாகி-1

இதற்கிடையில் பனிரெண்டு நாட்கள் வெளி நாட்டு சுற்றுப்பயணம்  முடிந்து திரும்பிதும் முதலில் தோட்டத்திலுள்ள ஆப்பிள் மர தரிசனம்.

பெரிய அளவில் சிகப்பும்  வெளிர் மஞ்சளும்  கலந்த நிறத்தில் மூன்றே மூன்று மட்டுமே மரத்தில் தொங்கிக்கொண்டிருக்க சில பத்து காய்கள் மலர்ந்தும்  மலராத …. அதாவது  முழுமையாக  வளர்ந்தும் வளராமல் .. அடிமரத்தை சுற்றி வீழ்ந்து கிடந்தன.

முதல் வேலையாக மூன்றையும்  பக்குவமாக கொய்து வந்து  அதில் ஒன்றை அருகிலிருந்த ஆலயத்திற்கு காணிக்கையாக கொடுத்துவிட்டு அடுத்த ஒன்றை பக்கத்து வீட்டு காரருக்கு, (கோ தோட்டத்தில் இருந்து பெருமையுடன்)   வழங்கி விட்டு மூன்றாவதை நன்றாக கழுவி துடைத்து எட்டுத்துண்டுகளாக வெட்டி அவற்றில் ஒரு துண்டை எடுத்து கடிக்க …..

ஆஹாஆ ..... மலர்களில் இருந்து எடுத்த தேனை வண்டுகள் இந்த பழத்தில் சேமித்துவிட்டிருக்க வேண்டும் , அப்படி ஒரு சுவை.

இப்படி தேன்   சுவை ஆப்பிள் இந்த ஆண்டு மூன்று மட்டுமே முழுமையாய் கிடைத்தது கொஞ்சம் ஏமாற்றமே.

சரி முதல் வருடம் தானே ... போக போக சரியாகிவிடும் என்று மனதை தேற்றிக்கொண்டு  , தொடர்ந்து செய்ய வேண்டிய பராமரிப்பு வேலைகளை செய்துகொண்டே வந்தேன்.

ஒவ்வொரு ஆண்டும் தொடக்கம் போலவே பல நூறு மொட்டுக்கள் , சில நூறு பூக்கள், சில பத்து பிஞ்சுக்கள் , ஒன்று அல்லது இரண்டு காய்கள்  இறுதியில் அவையும் முதிராமலே உதிர்வதுமாக ஒன்றல்ல இரண்டல்ல சுமார் ஒன்பது ஆண்டுகள்.

பொறுத்துப்பொறுத்து பார்த்தேன் பல வாய்ப்புகள் தந்தேன், உரிய பாதுகாப்பும் பராமரிப்பும்  செய்தேன். கொடுத்த வாய்ப்பை பயன்படுத்திக்கொள்ளாமல், படைப்பின் நோக்கத்தை உணராமல் பலன் கொடுக்காமல் வெட்டியாய் இருந்த அந்த மரத்தை வெட்டினால் என்ன?

நண்பர்களே, தயவு செய்து கொஞ்சம் யோசனை சொல்லுங்களேன் நாளை.

நன்றி.

மீண்டும் ச(சி)ந்திப்போம் .

கோ.