வந்தார்கள், அடித்தார்கள், சென்றார்கள்.

  ஏன்? ஏன்?? ஏன்???...

நண்பர்களே,

அடையாளம் தெரியாதபடி தங்கள் முகங்களை மறைக்கும்படியான முகமூடிகளை அணிந்தபடி சுமார் எட்டுபேர்கொண்ட கும்பல் ஒன்று கடந்த  வாரம் இரவு சுமார் 8.௦௦ மணியளவில் கொடூர ஆயுதங்களோடு  எங்கள் வீட்டிற்கு வந்திருக்கின்றனர்.

கால் போன போக்கிலே....

மனம் போனதால்.....

நண்பர்களே,

கண் போன போக்கிலே கால் போகலாமா?... கால் போன போக்கிலே மனம் போகலாமா?.. என்பதான திரைப்பாடலின் வரிகளை நாம் அறிந்திருப்போம்.

அரிசியில் மட்டுமா...?

காபி கொட்டையிலும்தான்...

நண்பர்களே,

நேற்று   வெளி ஊர்   செல்லும்  கோச் பேருந்து நிலையம் வந்தேன் பயணம் மேற்கொள்ள.

ரஜினி கண்டிப்பாக வருவார் !!.

 வருவாரா...??

நண்பர்களே,

முன் பதிவை வாசிக்க....ஷோலேக்கு பீச்சே..க்யா  ஹே?? 

இத்தனை  தூரம்  சொல்லிகொண்டுவந்த  எந்த திரைப்படங்களில் ஒன்றைக்கூட , சாதாரண திரை அரங்குகளிகூட  நான் இதற்குமுன் பார்த்ததே இல்லை என்பதால் மட்டுமின்றி  தொழில்நுட்ப கலவையும் என் பிரமிப்பிற்கு காரணமாக அமைந்துவிட்டது.

ஷோலேக்கு பீச்சே..க்யா ஹே??

பார்க்கலாமா ??!! 

நண்பர்களே,

முன் பதிவிதை வாசிக்க  ஹி(இ)ந்திய   பெருமை!!.

அடுத்து Dabaang என்னும் திரைப்படத்தின் சண்டை காட்ச்சிகளை தத்ரூபமாக மேடையில் நடித்து காட்டிய விதம் மிக மிக அருமை.

ஹி(இ)ந்திய பெருமை!!.

இதயத்தில் குளுமை!!.

நண்பர்களே,

முன் பதிவினை வாசிக்க பார்க்கும் இடமெங்கும் பரவசம்...பார்க்கும் இடமெங்கும் பரவசம்...

பார்க்கும் இடமெங்கும் பரவசம்...

நெஞ்சம் முழுதும் உன் வசம்!  

நண்பர்களே,

பல இடங்களை சுற்றிப்பார்க்கும்படி அன்றைய நாளின் திட்டம்: தங்கி இருக்கும் இடத்திலிருந்து பல மையில் தூரத்தில் இருக்கும் பிரபலமடைந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு பொழுது போக்கு பூங்கா செல்வது.